Przejdź do głównej treści

Widok zawartości stron Widok zawartości stron

Dynamika kontroli osobowej: Kiedy brak kontroli prowadzi do mobilizacji lub demobilizacji wysiłku?

Kierownik projektu: dr hab. Marcin Bukowski, prof. UJ

Agencja finansująca: Narodowa Agencja Wymiany Akademickiej
Program: Program Bekker 

Potrzeba sprawowania kontroli osobowej nad otoczeniem ma istotną funkcję adaptacyjną. Krótkotrwała utrata kontroli jest awersyjna, lecz może nasilić motywację do jej odzyskania. Jednak długotrwałe doświadczenia braku kontroli prowadzą do wycofania wysiłku umysłowego oraz do poczucia bezradności. Dlatego tak ważne jest, aby zidentyfikować czynniki psychologiczne, które sprzyjają mobilizacji wysiłku po utracie kontroli, aby skutecznie zapobiegać powstawaniu syndromu wyuczonej bezradności. W niniejszym projekcie skupiamy się na czynnikach kontekstualnych (np. czas trwania braku kontroli) oraz osobowych (np. siła konfliktu poznawczego oraz percepcja wartości wysiłku), które wyznaczają zakres wysiłku inwestowanego w aktywność poznawczą jednostki po doświadczeniu deprywacji kontroli.