Przejdź do głównej treści

Patrząc na świat przez różowe okulary. Wpływ aerobowego wysiłku fizycznego na tendencyjność w przetwarzaniu bodźców emocjonalnych: zaawansowana analiza mechanizmów mózgowych u osób zdrowych i cierpiących na depresję

kierownik projektu: dr Tomasz Ligęza

Agencja finansująca: Narodowe Centrum Nauki
Program: SONATINA
Kwota finansowania: 727 816 PLN

Czasem widzimy szklankę do połowy pełną, innym razem do połowy pustą. Dzieje się tak, gdyż nasza percepcja świata jest zwykle stronnicza. Kiedy spostrzegamy świat, myślimy, że widzimy go w sposób obiektywny. W rzeczywistości, nasze mózgi w tendencyjny sposób przetwarzają informacje docierające do naszych zmysłów. Czasami tego typu tendencyjności są pozytywne i sprawiają, że postrzegamy świat jako bezpieczne i radosne miejsce. Innym razem tendencyjności te są negatywne i sprawiają, że postrzegamy świat jako miejsce niebezpieczne i ponure. Podczas gdy pozytywne tendencyjności są zazwyczaj przyczyną naszego podwyższonego nastroju, te negatywne są powszechne u osób cierpiących na depresję - częste zaburzenie psychiczne wywołujące uczucie smutku lub utraty zainteresowania czynnościami, które niegdyś sprawiały radość.


W proponowanym projekcie sugerujemy, że 30-minutowa sesja ćwiczeń fizycznych może sprzyjać występowaniu pozytywnych tendencyjności, jednocześnie, zmniejszając występowanie tych negatywnych. Chociaż pozytywne efekty ćwiczeń fizycznych na nasze funkcjonowanie są dobrze poznane, to jednak wciąż niewiele wiadomo jak ćwiczenia fizyczne mogły by wpływać na tendencyjności w przetwarzaniu bodźców wzrokowych. Dlatego też, w niniejszym projekcie chcemy udowodnić, iż nawet jedna sesja umiarkowanie intensywnych ćwiczeń fizycznych, poprzez nasilenie pozytywnych tendencyjności w postrzeganiu może sprawić, że zaczynami „widzieć świat przez różowe okulary”. Oczekujemy, że pozytywny wpływ ćwiczeń aerobowych na tendencyjności postrzegania będzie widoczny zarówno u zdrowych osób, jak i u tych cierpiących na depresję.


Aby zrozumieć dokładny mechanizm wpływu ćwiczeń aerobowych na tendencyjności postrzegania, w projekcie skoncentrujemy się na badaniu narządu odpowiedzialnego za ich generowanie - mózgu. W tym celu, poprosimy uczestników naszych eksperymentów (zarówno zdrowych jak i cierpiących na depresję) o udział w sesji aktywności fizycznej (30 minut jazdy na stacjonarnym rowerze), a następnie poddamy ich zadaniu pozwalającym oszacować tendencyjności w przetwarzaniu materiału emocjonalnego. Podczas tego zadania uczestnikom prezentowane będą zarówno negatywne, jak i pozytywne zdjęcia, a my rejestrować będziemy elektrofizjologiczną aktywność ich mózgów, po to, aby zobaczyć, jakiego rodzaju tendencyjności kreowane są przez ich mózgi. Następnie, stosując najnowocześniejsze metody analiz, zlokalizujemy mózgowy mechanizm związku pomiędzy ćwiczeniami fizycznymi a tendencyjnościami w postrzeganiu, prześledzimy jego dynamikę czasową oraz zrozumiemy jak poszczególne struktury mózgu komunikują się ze sobą, aby wytwarzać tego typu tendencyjności po wysiłku fizycznym.


Wierzymy, że wyniki proponowanych eksperymentów przyczynią się do zrozumienia mózgowych mechanizmów leżących u podstaw bardziej pozytywnego postrzegania bodźców po wysiłku fizycznym zarówno u zdrowych, jak i osób cierpiących na depresję, a w konsekwencji, przyczynią się do rozwoju aktualnych teorii psychologii ćwiczeń fizycznych i depresji. Ponadto, wierzymy, iż wyniki projektu mogą ułatwić tworzenie strategii i programów psychologicznych przeznaczonych dla osób cierpiących na depresję, co jest jednym z głównych wyzwań systemów opieki zdrowotnej na całym świecie.
Czy 30 minutowa sesja ćwiczeń fizycznych może rzeczywiście sprawić, iż zaczniemy widzieć świat przez różowe okulary, przeciwdziałając negatywnym tendencyjnościom przetwarzaniu u osób cierpiących na depresję, a promując te pozytywne u zdrowych osób?